نه گفتنی !
نه گفتنی !

نه گفتنی !

من در سرزمین کافه ها !!!


مردم اینجا علاقه خاصی به قهوه خوردن دارن و ساعتها وقتشون رو تو کافه ها می گذرونن و از حق هم نباید گذشت که کافه نشینی اینجا خیلی لذت بخشه ..

تو اکثر کافه ها فضای سبز و اینترنت وایرلس و موزیکای روح بخش هست که میتونی با سفارش دادن یه قهوه و یه لیوان آب بیشتر از 2 ساعت یه میزو برای خودت داشته باشی و هیچ کس ازت نمیخواد بعد از نیم ساعت میزو خالی کنی یا شارژ اضافی بابت میز پرداخت کنی.

اینجوریه که هر کس پاتوق خودش رو داره و همه می دونن که فلانی رو هر روز بین ساعتای خاصی میشه تو یه کافه خاص پیدا کرد .

منم چند وقتیه دارم به باز کردن یه کافه فکر می کنم و از اونجایی که اینجا اصلا مغازه ایرانی نداره. میخوام کافه ام سبک و سیاق شرقی داشته باشه ..کلی فکر و ایده تو ذهنمه اما چقدر عملی بشن رو نمی دونم!

شما پیشنهادی ندارین ؟؟